<< Retour

Actes du Parlement de Paris/ Vacations de l’anné 1322/ Condamnation d’Aymeric de La Cassagne / n° 6893

Exposito senescallo Petragoncensi, ex parte procuratoris domus de Condato, ordinis Sancti Johannis Jherosolimitani, denunciatium seu promoventium quod dicto loco de Condato, cum suis juribus et pertinenciis, et fratribus dicti loci existentibus in et sub salva guardia nostra, Aymericus de La Cossanha, cum quibusdam suis complicibus, videlicet Petro filio suo, Hugone Lafarga, Petro Gunhac, G. de Sablo, G. de Podio, G. Bosselli, P. de Lorin, Aymerico de Cornelio, Stephano Dorha, Hugone Yvorini, G. Borrel, G. de Bosco el pluribus aliis, visus fuit tenere, et tenuit assisias in loco vocato vulgariter de Puch Gui, sito in parrochia de Condato, in quo loco non erat consuetum nec poterant ibi tenere assisias quoniam omnes homines vel major pars existentium in eadem assisia essent in terra et juridictione dicti preceptoris, et cum Arnaldus Bertrandus baiulus preceptoris predicti et Franciscus et Petrus fratres dicti ordinis dictum Aymericum et suos complices predictos invenissent ibidem, et quasi omnes homines qui ad dictam assisiam venerant in juridictione et terra domus dicti ordinis de Condato, ipsisque ex parte dictorum fratrum, et baiuli inhibito ne ipsi ibidem tenerent assisiam ita de prope quod homines existentes in dictis assisiis existere oporteret in terra dicti hospitalis, in prejudicium dicti preceptoris, juridictionis et salve guardie predictorum, dictus Aymericus cum suis gentibus et servientibus irruerunt contra Arnaldum Bertrandum et alios supradictos, cum arcubus, ballistis, sagittis, lanceis, ensibus et aliis pluribus diversis armis prohibitis, more hostili et pensatis insidiis, et dictum Arnaldum cum tribus sagittis, dictum Franciscum cum duabus et cum lapidibus in faciem, circa oculos, in capite, pectore et ventre, ita atrociter vulneraverunt, quod fere ex eisdem vulneribus decessissent; et hoc fecerunt in itinere regio in quo ne ipsi premissa facere attempterunt, causa custodie fugierunt, et predictum Arnaldum et Franciscum et Petrum fugaverunt cum dictis armis, lapides etiam prohiciendo usque ad locum vocatum La Poyrac, posse suum de occidendo eosdem faciendo in prejudicium dicte salve gardie et preceptoris antedicti; quare petebat denunciando eundem Aymericum et complices predictos taliter pugniri pro premissis quod eorum pena ceteros cohiberet a simili et pejori forefacto.

Dicto Aymerico, ex adversa parte, ad sui defensionem et juris suis conservationem proponente quod alta et bassa et omnimoda jurisdictio predicti loci dicti de Podio pertinebat ad ipsum et quod ipse et predecessores sui a quibus habet causam, fuerunt in possessione vel quasi per decem annos, xx., xxx. et a tanto tempore cujus memoria non existit tenendi ibidem assisias et jus reddendi inter suos subdictos et litigantes ibidem, prout causarum merita requirebat, et quod dudum debato moto coram senescallo predicto inter preceptorem de Condato qui tunc erat et eundem Aymericum super jurisdictione predicta, et propter predictum debatum ad manum nostram positas dicta jurisdictione cause cognitione premissa, vocato dicto preceptore, ipsoque presenti et conscienti dicta manus fuit per dictum senescallum amota et eidem Aymerico licencia concessa exercendi juridictionem predictam, inhibitumque fuit eidem preceptori ne ipse dictum Aymericum turbaret seu etiam inquietaret in sua possessione predicta. Item, quod ipso existente in et sub salva guardia nostra et in possessione vel quasi sue juridictionis predicte et ipso assisiam suam more solite in loco predicto de Podio Gui tenente, ibidem venerunt gentes seu familia preceptoris, qui nunc est de Condato, videlicet Arnaldus Bertrandus, baiulus de Condato pro preceptore predicto, Franciscus et Petrus Al Belhier, fratres dicti hospitalis una cum quibusdam suis complicibus cum armis prohibitis, more hostile sive minis et terroribus, et judicem dicti Aymerici tunc reddentem jus litigantibus coram ipso fugere fecerunt et dictam assisiam compulerunt dimittere, eundemque Aymericum et ejus familiam invaserunt, ipsum et Petrum ejus filium vulnerarunt, posse suum faciendo de interficere eosdem. Item, si unquam fratres et baiulus predicti fuerunt per eundem Aymericum et ejus famuilum vulnerati, hoc fuit factum ipso Aymerico primitus invaso, vulnerato et male tractato et ob tutelam et deffensionem corporis sui et juridictionis sue predicte, vim vi cum moderamine propulsando; et si etiam dictus Aymericus vel ejus gentes aliqua arma portaverunt, hoc fecerunt jure suo et pro tuenda assissia sua predicta quod sibi licuit de jure, usu et observantia generali: quare petebat a predictis sibi impositis et contra ipsum denunciatum jure et forma meliori quibus poterat se absolvi. Lite igitur super hiis contestata per dictas partes, juratoque de calumpnia, testibus productis super hoc, eorumque attestationibus in scripto redactis, aliisque rationibus dictis et propositis, renunciato et concluso in causa predicta, dictisque partibus ad certam diem coram dicto senescallo citatis ad audiendum super hoc diffinitivam sententiam et ipsa die procuratore dicte senescallie comparente et cum instantia petente in predicta causa diffiniri, Aymerico et preceptore predicto minime comparentibus nec aliquo pro eisdem, ipsi fuerunt positi in deffectum et eorum contumacia, die repletta, presentia non obstante, dictus senescallus per suum judicium condempnavit partes dicti Aymerici in quatuor viginti libris turonensium nobis dandis et solvendis pro dictorum excessuum contra salvam gardiam nostram factorum emenda. Et si aliquo tempore posset apparere dictum Aymericum aliquo privilegio communitum adeo quod ipse in ejus persona condempnari neqniret, eo casu ex nunc ut ex tunc, et ex tunc et ex nunc pronunciavit et ordinavit causa cognita bona ipsius temporalia que ex tunc ipse ad manum nostram ponebat, sub ea teneri et explectari ac vendi usque ad summam supradictam fiscalibus commodis applicandam ex causis predictis. A qua sententia tanquam falsa et prava ex parte dicti Aymerici, necnon per procuratorem nostrum, tanquam a minori et insufficientem penam infligere extitit ad nnostram curiam appellatum. Auditis igitur dictis partibus in curia nostra in causa appellationis predicte visoque toto dicto processu et diligenter examinato quod per eamdem curie nostre constat baiulum dicti preceptoris et fratres predictos scribenti in assisia predicta pro dicto Aymerico intulisse minas et terrores, si scriberet amplius in eodem, necnon invasisse dictum Aymericum et ipsius judicem tenentem assisiam pro ipso in loco et terra de Podio Gui predicto, ipsumque Aymericum per dictum baiulum primitus percussum fuisse. Item, quod etiam constat predictum Aymericum fugasse baiulum et fratres predictos et verberasse eosdem extra juridictionem suam et terram de Podio Gui in itinere regio, dicta curia nostra penam de quatuor viginti libris in quibus dictus Aymericus nobis condempnatus fuerat per senescallum predictum moderata fiet usque ad LX. libras turonensium, item quod constat etiam baiulum dicti preceptoris sic delinquisse et excessisse, prout superius est expressum, ordinavit temporale dicti preceptoris teneri et explectari quousque sexaginte libre turonensium pro emenda excessuum predictorum inde fuerint levate xxviii. die julii. Magister Johannes de Humbanto reportavit.

<< Retour